Stephan De Jonghe (Kruishoutem, 21 oktober 1902 – Brussel, 30 december 1933)
Hij was een Vlaams pianist, musicoloog, pedagoog en concertorganisator.
Als programmamaker bij de NIR was hij een van de pioniers van de Belgische radio.
In zijn geboorteplaats Kruishoutem volgde hij lager onderwijs en zette zijn eerste stappen in wat een levenslange passie zou worden: de muziek. In 1920 ging hij in Aalst wonen en een jaar later behaalde hij aan de Vrije Normaalschool in Sint-Niklaas het diploma van onderwijzer-organist.
Hij ontwikkelde zich verder als pianist en studeerde in 1931 aan de Rijksuniversiteit Gent af als kunsthistoricus en oudheidkundige. In 1932 werd hij studiemeester aan het Atheneum van Aalst en tegelijk ook leraar harmonie en muziekgeschiedenis aan de Stedelijke Muziekschool.
Hij overleed in Brussel op 30 december 1933, amper 31 jaar oud.
Met bevlogen enthousiasme probeerde hij oude en nieuwe muziek op alle mogelijke manieren dichter bij het publiek te brengen. Als pianist gaf hij heel wat recitals met originele programma’s, vaak samen met zijn vriend Marcel Boereboom, die later een gerespecteerd recensent en eminent musicoloog zou worden.
De muzikale belangstelling van Stephan De Jonghe was erg ruim. Zo probeerde hij met zijn radioprogramma’s en lezingen de werken van moderne componisten ingang te doen vinden bij een breed publiek; hij schreef muziekbijdragen voor dag- en weekbladen en verrichtte belangrijk musicologisch werk over de Nederlandse barokcomponist Willem De Fesch.
In 1929 stichtte Stephan De Jonghe in Aalst een concertorganisatie die later de naam Nieuwe Concerten” zou krijgen. De “Nieuwe Concerten” werden een begrip in het Aalsterse muziekleven en vonden door hun hoge niveau wijde weerklank. De Stephan De Jonghe-stichting Aalst tracht vandaag het levenswerk van deze inspirerende persoonlijkheid voort te zetten.